gözümle bak ortadoğu

GÖZÜMLE BAK ORTADOÐU

Üþüyorum Aðustos sýcaðýnda,
Güneþ ýþýnlarý batarken tenime.
Þimdi gözyaþlarý gri yaðmalanan þehrimde.
Tek baþýma idim diðerleri gibi ceset tarlasýnda.
Gözümle bak Ortadoðu; benim gözümle.

Hayatýn satýr baþlarýnda yanýyor bedenim.
Kurþun yarasý sýzlýyor.
Belki iki yaþ yaþadým,
Belki beþ, altý, on yada on iki.
Filistinli, Lübnanlý olmak kadar gururlu,
Ama ne yazýk ki ölümlüyüm.
Ortadoðuluyum sonuçta.

Ne önemi var bir cesedin
Dini, dili, ýrký, renginin?
Gözümle bak Ortadoðu.
Önemli olan yaþatmaktýr
Ýnsaný insanlýðý ömrünce.

Sýnýr komþularým
Diðer Ortadoðulu kardeþlerim
Canlý bedenlerinde öldürülmüþ.
Bense ölü bedenlerde canlanmýþým.

Topraðýma kan bulaþmýþ
Topraðýna bulaþacaðý gibi.
Bir kýsmýnda hayatýmý yaþadým
Ruhumla bedenimle.
Diðer kýsmýnda soðudu tenim.
Annemin gözyaþý gri,
Babamsa benim gibi.
Gözümle bak Ortadoðu; benim gözümle.

6 AÐUSTOS 2006 SAAT:00:35




Sosyal Medyada Paylaşın: