BÜTÜN KORKULUKLARI YAKTIM

Gil-gil darýsýný kuþlar çok sever
Nerede ekili bir tarlasý varsa,
Onun etrafýndaki aðaçlara konar
Kocaman taþlardan koruganlarýna tünerler.

Yaban güvercinleri sarý asmalar,
Boran mavilisi, gri derviþ kuþlarý
Ve tepeli saksaðanlarla daha birçoklarý,
Birazcýk darý yemek için bekleþirlerdi.

Bekleþirlerdi, çünkü darýlara ulaþamazlardý.
Darý tarlasýna kurulmuþ onlarca korkuluklardan
Çekinirler, yutkunurlar acý - acý, öterlerdi.
Darýlar önlerinde, salýnan sepetler gibi,
Arzý endam ederken, onlar da hep bakardý.

Sanki korkuluklar yetmezmiþ gibi
Bana da “ Git kuþlarý kovala” derlerdi.
Giderdim ama içimde de türlü eziklik,
O yaþýmda gözlerimde öfke, içimde bezginlik,
Hep düþünürdüm minicik aklýmla,
“Kuþlar da darý yemeli bitsin bu bekleyiþ” derdim

Yirmi dönümlük tarlada kocaman beþ korkuluk.
Hem benim, he de kuþlarýn baþ belasýydý.
Gil – gil dersen darýlarýn en endamlýsý,
Bütün kuþlarýn da sevdiði Can paresi

Daha fazla dayanamadým açlýðýna kuþlarýn
Bütün korkuluklarý bir anda yaktým.
Biraz ürktü kuþlar ama, sevindiler de ,
"Þimdi düþün yiyeceðin sopayý" diyerek
Korkulardan da dona kaldým.

Darýlara dalan kuþlarýn sevinci,
Yediðim bin sopaya bedeldi
Unuttum bütün acýlarýný sopalarýn
O gün baþladý benim hak - hukuk savaþým.

Bilirim, darýyý da, kuþlarý da Yaratýný,
Sanki gaipten bir sesin, geldiðini
Duydum ve “ Yak bu kokluklarý “ dediðini,
Hak – hukuk tesliminde, bilirim
Her mücrimin de adalet beklediðini.
Bense düþünmem verilecek cezalarýn bedelini..

Korkuluklar var ya, korkuluklar, baþýmýzýn belasý
Canlý cansýz korkuluklar…
Hep haram yolu gösterir helalý engellerler.
Böylece kendilerine benzetir,
Ýradesi zayýf korkak insanlarýn
Sayýlarýný çoðaltýrlar yanan korkuluklar misali.

Hepimizin görevidir korkularý. korkuluklarý yok etmek
Bütün mücrimleri darý - kuþ misali nimetlemek
Yalnýz karýn doyurmak deðildir açlýklar…
Marifet kafalarýn bilgi açlýðýný gidermek

“ Kemal Polat / Maltepe – Ýst. “


Sosyal Medyada Paylaşın: