KENDİMİ ÖZLEDİM

Kendimi özledim çoðu zaman
Baþkasý olmaktan býktým usandým artýk
Birilerine mutlu bir hayat olacaðým diye
Kendi hayatýmdan olmaktan ziyan olup tükendim
Birileri güneþli ve güzel bir havada gezelim derken
Ben kendim olarak kalýp sýnýrsýzca;
Vakitsiz ve hafif soðuk bir gecede
Ýnci taneleri gibi yaðan yaðmurun altýnda
Sýrýlsýklam olana dek dolaþmak istiyorum
Birileri bana karmakarýþýk ve anlamsýz gelen
Ýçi boþ sözlü sesleri dinlemek isterken
Ben bahardan tatlý tebessümleriyle
Haber veren kýrlangýçlarýn;
Mahur ve maðrur seslerini duymak istiyorum
Sýrf birisi oynayalým diyor diye
Yalandan gülümseyip oynamak istemiyorum
Sýrf birisi güzeldir,beðendim dedi diye
Beðenmediðim elbiseleri giymek istemiyorum
Sýrf birisi gülüyor diye;gülmek
Aðlýyor diye de aðlamak istemiyorum
Belki bir ya da birilerini özlüyorum
Ama en çok da kendimi özlüyorum
Kendimi bu kadar özleyiþim;
Artýk hayatýmý yaþamak,
Aldýðým sayýsýz nefeslerimin kendim için
Olmasýný istediðimden olsa gerek...

Sosyal Medyada Paylaşın: