İşGaL...

Bitti dediðim yerde yine buluþuyor gözlerimiz
Kenetleniyorum bakýþlarýna
Öylece kalýyorum
Sorgusuz sualsiz

Oysa sonlarý yazmýþtý kalemim
Ve yine mürekkebimin bittiði yerde bir medet umarak
Kayýyor bakýþlarým boþluðuna
Sahipsiz gelen sessiz dokunuþlar içinde
Bedenimin eriyen bir yanýný akýtýyorum avuçlarýna
Kimsesiz çýrýlçýplak geliyorum sanki

Bir yol var biliyorum
Sýyýrýp beni bu karanlýðýn içinden
Yorgun yorgun çekiyor kollarýna
Öyle bir teslimiyetle geliyorum sana

Oysa sonlarýmdasýn
Bitti denilen son noktadasýn
Yollarýn kapalý
Ben yine umudun eþiðindeyim
Ýçeri girer miyim diye bekliyoum
Biliyorum bir adým sonrasý

Ýþgali kalbimin.......

Suskunluðuma gömdüm seni iþte
Bilmezdin oysa sustuðumda
Yangýn yerine dönerdi cihan
Karþýnda el pençe diz divan dursam da
Yüreðimdeki kargaþanýn sukut haliydi

Öylesine bitap ki sana bakýþlarým
Elime geçen her fotoðrafta
Kirli saklý yüzüne ayna tutar halde
Öyle bir kin ki bu
Sarmalamýþ dört bir yanýmý
Sana olan tutkumu bile
Avuçlarýna almýþ
Dön ardýna ve bak kafi gelecektir sorularýna

Ama inan ki tüm bu çaba
Keþke dememek için bir kez daha
Sýðýntý gibi dursam da karþýnda
Yalnýzlýðýmýn tek sahibi
Umutlarýmýn tek celladý
Bile bile uçuruma gitmek
Deseler de buna
Yine de iþte eþiðindeyim
Ya al içeri
Ya da def et beni baþýndan meçhule..


Sosyal Medyada Paylaşın: