GÖZLERİM YAS TUTARKEN

Kal diyemedim…
Dön diyemedim…
Gözlerim yas tutarken fersiz,
Yoruldu dizlerim,
Sustu kalbim hüzün yokuþlarýnda…
Bir sevda masalýydý yaþanan…
Masaldý yani, masalsý gözlerinde…
Akarken aðýr aðýr yaþlar,
Dur diyemedim süzülüþlere…

Gün batýmýnda bitti ömürler…
Nice aþklar eridi prangalara mahkum…
Okyanuslar dalga dalga selam verirken,
Bir damla eritti zerrelerimi…
Son hýçkýrýktý yüreðimi zedeleyen…
Gözlerin yas tutarken buðulu,
Kal diyemedim bu gidiþlere…

Durduramadým kendimi yüreðimde…
Susturamadým haykýrýþlarýný bakýþlarýnýn…
Ýsyaným kendime, isyaným sana,
Ýsyaným deli sevdama…

Hangi fýrtýnalar dinmedi ki…
Hangi duygular akýp gitmedi sel gibi…
Çarpýlýr mýydý bir melteme bu yürek?
Yanar mýydý gün gün, için için…
Coþup akar mýydý sel gibi deryana…
Gözlerim yas tutarken ýssýzlýðýmda,
Gel diyemedim bekleyiþlere…

Savrulurken uçurumlara toz duman,
Düþtüm ardýna bir sokak kedisi gibi
Sessiz yakarýþlarýmda duyarsýn diye feryadýmý…
Anlarsýn tükeniþlerimi yokluðunda…
Yitip gitmeden hayallerim,
Düþler sokaðýnda tutar ellerin ellerimi belki…
Gözlerim yas tutarken vedalarýna,
Elimde deðil,
Susturamadým yüreðimi…
Son diyemedim özleyiþlere…

Erol Güldiken

Sosyal Medyada Paylaşın: