HASRET YANGINI

Issýz gecelerimin dipsiz karanlýklarýnda,
göz bebeklerimle çizdiðim duvarlarda
senin siluetindi yoldaþým…
Duygularým sana mahkum, yüreðim sensiz…
Þarkýlar mahzun, þairler sessiz…
Besteler sana mahkum, güfteler sensiz…

Gözlerin ýþýk olurken geceme,
Kanar yalnýzlýðým yüreðimde ýlýk ýlýk…
Yarýný olmayan zamanlara mahkum ederim sözlerimi…
Kilitlenir yüreðim, üþür gölgem bile ýssýzlýðýmda…
Hayalin avutmuyor artýk…
Yapamadým iþte.. Özledim be sevdam…
Gel… Kül etme yüreðimi aþkýn sonsuzluðunda…

Gökyüzünü seyrediyorum uzun uzun…
Bulutlara yüklüyorum hasretimi…
Çaresizliðimin aðýrlýðýnda, duygu saðanaðýmda,
Yaðmurlara sýðýnýyorum aþkýnla sýrýlsýklam…
Avuçlarýmda hala senin kokun
Islandýkça buram buram…
Biliyorum… Beklediðim gibi bekliyorsun beni…
Sana yaðmurlarýmý gönderiyorum,
Bulutlarýmý, güneþimi…
Kalbin, benim güneþimle ýþýldasýn diye,
Aþk saðanaðýmda sýrýlsýklam ýslan diye…
Gözlerin benimle parlasýn diye…
Hüznü sinmiþ bir kere yüreðime sensizliðimin…
Durulmuyor geceler boyu hasret fýrtýnalarým…
Alýp sürüklüyor beni uzaklara…
Hadi… Gel artýk…
Mahkum etme beni karanlýklara…

Erol Güldiken


Sosyal Medyada Paylaşın: