öldüðüm gündü tek hatýrladýðým fevri bir ömür biçmesi kadar anlamsýz dili kuru bir denizde býraktým ayak izimi alýrken yanýma felçli bir umut haberim yok / zaman nasýl da geçmiþ iðfal ederken güneþ geceyi her yer kan revan sokak kenarýnda kalmýþ bir küçük kýz kaldýrýmda ayak üstü kol geziyor iðdiþ edilmiþ adamlar gecenin aymazýnda her yer talan dur! geçme zaman utanacak sonra gece üryanlýðýndan tanýksýzlýk sanma her þeyi gördüm akýyorum irinle karýþýk damarlarýndan köstebek körlüðünde bir telaþ taþýrken seni bana geldin yar! Geldin gece günahlarýma…
yanýmdaki yokluðuna dirençsizliktendi seni unutmaya çalýþmam di’li geçmiþ bir zamaný hüküm sürüyorsun þimdi bende beslerken saçlarýný rüzgar ben hep seni giyiniyorum üstüme gri tonlarda sadece gözlerinde kalýyor mavi aldanmalar sokaklara düþerken gece sýrtlanlarý sen düþüyorsun aklýma kirli yakalý gömlekleri gömlekleriyle barýþýk olmayan kravatlarý var boynunda sýska bir insanlýk akýyorken geceye/ sen akýyorsun bana içimde bir sýcaklýk sen oluyor gece küfürler düþüyor salyasýný toparlayamayan bir solucan aðzýndan saçak altý beklerken inadýna beyaz giyiyor fahiþeler rugan pabuçlar vuruyor geceye ayaklarýndan hayran hayran bakarken bir travestinin tercihine onun kadar cesur deðil hiç kimse gecenin gel- geçinde becerildiðini düþünmüyor gibi heybetli duruþuyla loþ ýþýðýn altýnda kimliksizlik sýzýyor tanrýlar çýldýrýyor ben seni düþlüyorum kulaklarým saðýr/ gözlerim kör içimdesin can aðýzým/ içimde etime iþlemiþken kokun / sen varken iliðimde örtüyorum tüm masumluðunla þuursuz bir gecenin üzerini þimdi her þey sen oluyor iþte þiirler biriktirdim sana en güzelinden hiç okumuyorum kirlenmesinler diye ellerim kirli gözlerim kirli kirlendim yar! o kirin içinde seviyorum seni…
dünya durmuyor / dönüyor can aðýzlým savaþlar oluyor en çok da çocuklara aðlýyorum/ biliyor musun umutlarý asýlý kalýyor kan sýçrayan bulutlarda adý yok bu huzursuzluðun sefalete duruyor insanlýk karýnlarý aç insanlar var en namuslusundan namus dedimse kime göre bilemedim ey yar! özel F tiplerinde otururken namuslar gecenin ortasýnda yýrtýnýyor bir çocuk tiz sesiyle “umutlarým anne.umutlarým ölüyor” uzatamýyorum elimi/ korkuyorum sevgili kulaklarýmý kapatýyorum ellerimle daha önce sana kirlendiðimi söylemedim mi… kirlerimle seviyorum seni arýnmak için nerdesin yar!
týrnak içi töre inmiþ kentin kalabalýk sokaklarýna töre ki sevgili! Biz kültür bellemedik mi nasýl kültürlüyüz bir bilsen artýk tüm aþiret inmiþken içimize boþalmýþ içimizde aðzý ayran bulaþýðý kekik kokularýný kadýnlarýmýzýn entarilerinden topladýðýmýz köyler köyler neden boþ sevgili! türkülerimi zýlgýtlarýmý geri verin yitirdim ben yarimi / aðýtlar yakacaðým izin vermiyorlar ey yar! bilmiyorlar üzerime geliyorlar sen yoksun ben zaten öldüm kir benim neyime þimdi…
sevgi kaya................2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.