Göz yum:
uyku, kesilip bölünüyor bir iskemlede
yatak bile yorgun düþtü gözlerine
sabaha karþý açmýþsýn döþeðini
ban güneþ bulaþýðýna, düþün
gözler var karayelken
korsan aþýðý mavi,
vapurdumaný da
boðar sesini
salma
ayaðýný
uzatsan deniz
gönlünce vardý sanki
gelir aðaç daraltýr bendi,
sehpalar uzar ayaklara; ipler
geniþletir iliði, sallandýrýr kendini
el sararýr da gülün boynuna sýrnaþýr sarý
yaprakta deðil bu gün, güneþe nazar bereketi.
Göz yum...
Göz yum,
tut nefesi,
dünyayý seyret
duyma haykýrýþlarý
matemi gör susa susa
güya hüzün kokusu sever
toprak öcünü nasýl da dilenir
kapýlara vurur tokmaðýný kefenin
öl demedim diril, bekle; kýyama gerin:
siyah-beyaz çatýþmasý deðildi tan ýþýðý
uyuma renk arasýnda, uyu demedim
beyaza inat çiðner kendini siyah
yazýl vedaya yatýrma cesedini
ruha serinlik ver demedim
çýkar foyasýný düþlerin
kayýrma ölümü
göz yum.
M.Mustafa USLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Güneşin Bulunduğu Saatlerde Saklanan Yetime; Vapurlara Martı Atmak Yasak, Dedi Aydede / M.Mustafa USLU Helena’ya Örgü / M.Mustafa USLU Bela-yı Aşk / M.Mustafa USLU Şeytan Isırığı / M.Mustafa USLU Kedigöz [Bir Kadim Sırra Serzeniş] / M.Mustafa USLU Kanın Soğuğa Vardığı Yarda / M.Mustafa USLU Bir Akşamda Bir Düşmüşlük Haykırısı / M.Mustafa USLU Kadınlardır İlkin / M. Mustafa USLU Dönüyordu Yeryüzü Kanadığında Kalbin / M.Mustafa USLU Sürgün Serencam / M.Mustafa USLU