Okunmayan Şiirler

kýyýda yalnýz yatan sýrtý yaralý kaya,
daha çok hangimizi kanatýr zaman?

içinde miyiz yoksa
içimizde mi bu deniz
i mgesinden vururken dalga
yaralý bir hayvandý þiirlerimiz




saatin yýldýzlar kadar biriktiði gün,
denizin döngüsünde eðilir baþý zamana kayanýn
formu kum olur sahile
anýlar üþüþür iðnesi gümüþlü
koþarým can havliyle þiire


kýyýda yaralý kayayla birbirimize benzeriz
aþkýn oyuk halkalarýyýz paramparça
i mgesiz binlerce býçak her dalga
gri sabahlara kan doluyor



kayaya zamaný i mgeliyor gün
saçýndan bir tele benzerken ýþýk
dalgayla oynuyor sevincinden


saðarken ýþýðýný her sabah aðzýmý tutuyorum
gün, bende bir doyma sevinci
atlamak istiyorum dalgaya
beni dizeler serinletiyor.


insaným ya
haset ediyorum bu kez
sonsuz bekleyiþine kayanýn


neden
aþklarýmýz kabak çiçeði açýmýnda
sabah patlayan flaþla soyunur aktüel bin sarýþýn
gün boyu ýslanýrken
akþama gömülür aþklar sapsarý ?



sonra unutuluyor
havaya düþen seste geçmiþe dair her þey
zamanýn engin ellerinde ýlgýnlaþýr sertliði her kayanýn
tarumar olan bahçesini
omzunda taþýr dalgalar


her kayayý parçalar aþký sonsuzun
zamanýn ayak izleri olur
sahilde ince kumlar




çýlgýnca sarýlýr her yaz kumuna insan
ve kayayla benzerken birbirimize
neden insaný anlatan
insana anlatýlan þiir, diyorum
duruyor ýpýssýz ?


þiirler aþktýr
sýmsýcak kumu duygularýmýzýn,
neden sahiller gibi uðranmýyor þiire
neden?
neden?

Sosyal Medyada Paylaşın: