Zaman Öyle Bir Geçti Ki...
Milenyum dediler...
Sustuk.
Zaman öyle bir geçti ki
Kimse/ler bir þey diyemedi
Sustu/lar...
Yirmi birinci yüzyýl ruhsuz býraktý bizleri
Þimdiki zamaný zor bela yakalayýp
Gelecek zamana ýþýnlandýk
Birde baktýk ki
Post modern olmuþuz
Potu yere, moderni üstümüze sermiþiz.
Maymundan geldiðimize inandýrýldýk
Bunu bize inandýranlarýn maymun kafeslerinden kaçtýðýný biliyorduk
Bu sadece bize özgüydü
Geriye dönüp hiç düþünemedik
Cam buðularýnda kaldý saklý düþüncelerimiz.
Pürüzlü yaþantýlarý gece diskolarda ýslattýk
PürüzsüzLEÞ kargalarý dadandý damlarýmýza
Duvar yazýlarý ‘damsýz girilmez’ dedi
Papatyalar koparýp kolumuza kolyeledik
‘Buyurun girebilirsiniz’ dendi.
Gece giydiðimiz gecelik pijama gündelik kýyafet oldu.
Kunduraya corcig, fistana tuvalet dedik
Bizim babet’lerimiz, capri’lerimiz, laptop’larýmýz yoktu
Ama biliyorlardý;
Kara lastikler giyer halay çekerdik
Çamurlara vura vura...
Zaman öyle bir geçti ki...
Hokkabazlara el açýp oyunbaz olduk
Mintanlarý çýkarýp üstsüz dolaþtýk
Sonra transparan dediler...
Hangi çaðdaydýk? Bir bilseydik
Ama Anla(ya)madýk ne olduðunu
Ata’yý, vataný, aþk’ý, örfü, yiðitliði, delikanlýlýðý, adeti...
Birden bire unutuverdik.../ maziyi.
Aþký iki öpücük niyetine varsaydýk.
Þiiri, sanatý, edebiyatý kýsacasý insanlýðý.../ görmezden geldik
Þimdi sevdalar artýk darmadaðýn
Pamuk prensesler oldu "Baby born"
Leyla’lar Mecnun’lar yok
Takýlýyor gözüme baldýrý çýplak hatunlar
Bakmak istemiyorum
Alamýyorum gözümü
Her yer çýrýlçýplak
Aðaçsýz orman gibi çöle benziyor...
Çýplaklar kampýna mý geldik?
Nereye baksak hep ayný
Et kokuyor ortalýk
Kara kediler dolaþýyor ortalýkta
Bir parça et için satýyorlar gururlarýný
Kasapçý dükkaný açmýþýz, sakatatçý olmuþuz hepimiz
Zaman öyle bir geçti ki...
Yoldan geçenlere bakmaya yüzümüz olmadý
Park köþelerindeki banklarda iskambil fallarýna el açtýk
Diskalifiye olup loþ filimler de figüranlarý rol biçtik kendimize
Ve kendi kendimize dedik ki;
Kime baksak hep ayný;
Anadan üryan soyunmuþ insanoðlu
Ne önemi var ki,
Herkes kalmýþ baki.
Yiðitlik sefil bir adi.
Sevda desek?
O da ne ki
Dediler...
Ve zaman öyle bir geçti ki...
Orta çað Aristokrat’larýný andýrýr olduk
Aforoz ettik kendi kendimizi
Vasal duygularýmýzý Senyör’lere himayeledik
Yarýnlarý bu günlere iteleyip,
Geçmiþlerimizi tarih sayfalarýna iliþtirdik
Angarya iþlerin peþinden nemlenip
Disko-bar kapýlarýnda zambaklar için
Kaktüslerle saðdýrdýk kalbimizdeki sütü
Yine sustuk...
Zehir-i zýkkým ettik hayatýmýzý
Zaman geçiyor...
Dayanamýyorum artýk,
Midem bulanýyor
Caným sýkýlýyor Allah canýmý alsýn
Görmezden gelemiyorum iþte
Bana ne diyemiyorum
Elimde deðil..
Ortalýk yangýn yeri
Ortalýk toz duman
NeYzEn.. 05.05.2009
Bülent Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.