siyah elbise...

ve adam dedi ki..
her gece düþüme gelip tarama kýzýl saçlarýný.
geçme içimden delice salýnarak
ayaklarýn çýplak
açýkta kalan omuzlarýn apak
davetkar bakýyorken gözlerin
dudaklarýn ýslak

gece kayarken avuçlarýmýn içinden fütursuzca
hala aykýrýyým kendime
ve hala saçlarým kýzýl
hala o siyah elbise var üstümde
sönmüþken gözlerimde deniz fenerleri
karanlýkta kaldým
sýcaðýna sar beni
sök al bu bedeni ölüm döþeklerinden
sana doymadým ki ben
istemezsen ben gelmem
sen sakýn gitme düþlerimden
sana düþ/tüm
sana yandým
sana ö l d ü m ben






þimdi sen gideceksin deðil mi
hiç bilmediðim tenler durak olacak bana
saçlarýmý boyayacaðým sarýya
görünce bir yerlerde üzüleceksin
ve bana lanet edeceksin
bilmeyeceksin
seni unutmanýn adý yok
þekli yok
her dokunduðum tene düþeceksin
saçlarýmýn sarýsýna aldýrmayarak
kokumdan tanýyacaksýn beni
izimi sürecek hasret kalan tarafýn
ben temiz kalacaðým
kirleneceksin…






seni anlatacaðým kim bilir kaç gün kaç gece
anlattýkça eksileceksin içimde
bazý geceler þeref(sizl)ine içeceðim
akacak gecelerim sana doðru sarhoþluðumda
uçurumlar birikecek zulamda
ahhh yar!
her gece o uçurumlardan düþeceðim aðlayarak
yüzümde bir mavi gülüþ
avuçlarýmda senli bir düþ
üzerimde ayný siyah elbise
rengi biraz solmuþ

ve kadýn dedi ki…
ölümü düþürdüm gözlerine
ben de gelsem iyi ya
hava sýcak
yarýn yine güneþ doðacak
bakma bugün içtiðime
çok sevdalar var yaþanacak
ö l m e z insan iki kere

Sevgi Kaya






“öðrendim hayatýn kanununu…iki yalan bir doðruya durur mu…? devran dönerken ben durursam olur mu…?”

Sosyal Medyada Paylaşın: