ateþin içindeyim alevlerin boyumu geçtiði kül olabilecek kadar ateþli bir yangýnýn içindeyim
yanmaktayým acýyla sancýyla alevler büyüdükçe büyüyor göz bebeklerim
gözbebeklerim bile yanýyor yanan her yerim kanýyor akan kanlarým da yanýyor katran karasý olana kadar
ben kurtulmak istedikçe alevler sarýyor bedenimi ruhumu yanmayacak sandýðým ruhum da yanýyor
kayboluyorum alevlerin içinde küçüldükçe küçülüyor yok oluyorum her bir sancýda ateþ büyük yangýn sönecek gibi deðil ya ruhumu Rahman’a teslim edeceðim ya da Rahman ruhundan tekrar üfleyecek kül olmuþ bedenime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
anlamm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.