ses..gece..zindan...

bir ses yankýlandý etrafa!
celallice,delice,cahilce
bir karanlýk kapladý geceyi,
gecede küçük bir yürek .
yürekte þaþkýnlýk ve korku !
küçük yürekteki korku,
ürktü sesten,ürktü geceden...
gece zindan oldu
Yusuf’un atýldýðý zindan kadar derin ve zifiri...
derin bir çukurda duygular,
duygular yok olmaktan ürktü zindanda...
yok olmakta neydi þimdi
daha büyümeden yürek..
daha körpe iken duygular...
küçüldü o an herþey... ses küçüldü,gece küçüldü...
zindan küçüldü...
ve bir ses yankýlandý yüreðin ta içinden...
usulca,usla,umutla... ve aydýnlýk yürekte...
dýþarda ki sesin göremeyeceði kadar ýþýktý zindan...
Züleyha’nýn yüreðindeki ses gibi Rahmani idi zindanda yankýlanan ses...
zindan,oldu fersahlarca umman...
ve büyüdü geniþledi yürek...
büyüdü inanç,büyüdü duygular...
o an anladý küçük yürek büyümeyi...
zindandan nasýl kurtulacaðýný anladý..
anladý karanlýklarý aydýnlataný...
cellallice çýkan sese öðrendi cevap vermeyi
usulca...
secde etti ta içindeki sese...
ve var olmayý büyümeyi öðrendi tam da küçülmeyi görünce,gecede...zindanda...

Sosyal Medyada Paylaşın: