Karanlýk ülkelerin perisi,
Bürünmüþtü örtüsüne gecenin
Saçlari yýldýz yýldýzdý,
Gözleri buðulu bir yaprak.
Ve aþýðýydý gece o güzelin...
Mümkün mü aþký yeniden ummak
Nefesi tükenmiþ ise bir neferin.
Sensiz þehirlerin uðultusu,
Hasrete tutsak nefeslerim
Ýçimdeki sevmek arzusu
Uzansam kýrýlýr bileklerim
Tükenmiþ gözlerimde þimdi
Eski bir hayalin korkusu...
Örtüsüne bürünen güzel
Yaþamýyorum sensiz hiçbir þehri
Gülüþünü köþe baþýnda unutmuþsun,
Adýmlarýný kaldýrýmlarda
Toplayýp hepsini bu gece
Kalbime sýðdýrdým
Bir mevsim gelir ve
Geri veririm diye
Ýnce bir yaðmur istanbul’da
Kendi ezgileriyle bu gece
Islanan saçlarýnda yýldýz
Yeþil gözlerinde hüzün
Örtüsüne bürünen güzel
Sevgi bitmez muhakkak
Yeter ki geceye bürün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.