Soðuk bir þehrin hiçliðinde,
Nahif bir yürek yaþarmýþ...
Her gece bölük pörçük rüyalardan uyanýp
Eski bir hayale aðlarmýþ...
Dualarýna emanet edermiþ yorgunluðunu
Sabahýn ýþýklarý gizlermiþ gecenin izlerini
Bir ses duyarmýþ derinden...
Gördüðün düþü unut!
Sen artýk acýyla hem halsin.
Uyan ve masum ebrarý avut...
Þehrin öteki ucunda ise maðlup bir nefer,
Asude bir bahara aþýk,
Ýçinde kopan fýrtýnalardan
Ve daðýlan hayatlardan bitap
Kaybolan bu sýrrý ararmýþ...
-Yoksa sen, sýrrýn bekçisi misin?
Seni yýllardýr tanýyor gibiyim.
Omuzlarýnda ki izlerden,
Ve gözünde hapsolan ferden
Anladým, tanýdým seni...
Üzülme artýk!
Belki de onca çekilen acý,
Ve geçip giden yýllar
Bu sýrra ermek içindir.
Hem bilmez misin ki
Tutsak bir nefer
Ve karýþýk bir gönül
Bir sýrra eremezler!
Sýrra ermeler ancak
Kadere rýza iledir.
Gecenin siyahýyla gizlenen sýr
Yahut sýrra vakýf bir hayal
Belki bir ömür beklemek gerek
Kim bilir, belki de bir asýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.