bu durgunluk rüzgârý bekleyen bir aðacýn intiharýdýr.
karayelle savrulacak yapraklarým kýbleye dönükken gövdem kýbleden esecek yerle yeksan bir yerlerde evet orda olacaðým köklerim çürürken topraða aþýk bir þarký olacak oktavýnda yenilmiþ dallar akordu yalnýzlýðýn esen yeli
bir mezar aramayacaðým kendime Gülhane’de ektiðim çýnarlarýn biçilmesi olacak ölümüm
aðaçlara saçlarýmý ördüm kuþlar yuva yapacak içine ve yine ölümüm olacak güvercinlerin bana küsüþü yahut içten hasta aðacýn katili yorgun yaþlý düþünceler elbet bitirecek beni
Karadenizin hýrçýn dalgalarý kara sayfalarý Marmara’ya attýðým ölü balýk kýrýntýlarý bir orman olacak ve deniz süslü bir tarla ah ! hatýrla bak bu hatýralar korulardan gelen ýlýk bir yel sessiz bir ýslýk bu rüzgâr
bu rüzgâr ölümü bekleyen bir aðacýn faili ve meçhulum mülteci kederler içinde köklerimi kördüðüm ettim edeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahimiran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.