sen yokken boðluyorum boðazýma düðümleniyor koca boðaz yok bir yol bulup yok olamýyorum kilitleniyor ayaðým köprünün ayaðýnda o taraf olmuyorum arafta kalýyorum þu sýra
aðýzýnda sakýzýyla yakasýnda kýrmýzý gülüyle yaklaþýyor denizin ýslanmýþ kadýný hatýralarýma uzak dur henüz rutubet düþmedi anýlarýmýza henüz tavanýmýz su almýyor daha henüz çok geçmiþ deðil aslýnda
ýsrarla büyü diyorsun bana büyümek sancýlý bir felaket ellerim yetiþemiyor hýzýma karanlýk gecelerden dem vuruyor siyaha aþýkmýþ siyah bir semayla oyalanýyormuþ ben geçerken þafak vakti avucumda saklým saçak acýlarýmla zamandan anlamam ben diyor haylazca
gidemiyorum ya en çok inan o koyuyor bana gözlerinin koyuluðu bir an çýldýrýyor gözlerimin ucunda nasýl kapatsam nasýl yumsam da orda saklý kalsan bilemiyorum galiba beynimin içindeki damarlar çekiliyor uzaktan bizi anlatan bir beste çalýnca
düþlerimin hatrýna düþüþlerimden bir orman yapacaðým sana aðaçlar ayný yerinde olmayacak evet gök yukarýda deðil tabanýyla tavaný ters düþecek topraða bulutlar hüzünlerini satacak karýnca yuvalarý bulacak griler deðil bu sefer yeryüzü büsbütün aðlayacak
sen yokken ben gideceðim alacakaranlýk gidecek ardýmdan kilitli ayaklarýma prangalar takacaðým gittiðim sokakta deniz olmayacak ve ben araf olmayacaðým baþlý baþýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahimiran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.