SEN YOKSUN YA!
Sen yoksun ya!
Dizlerimin baðý çözüldü,
Kalmadý mecalim artýk yürümeye,
Sesli harfler bile korkar oldu, cümlelerimden geçmeye…
Sen yoksun ya!
Hüzzam naðmeleri takýlýyor hecelere,
Kan damlýyor serseri gecelere,
Ýpini koparmýþ bir deli gibiyim…
Sen yoksun ya!
Hasret baykuþlarý pencereme tünedi,
Kara akþamlar bilevliyor artýk içimi,
Sahra çöllerine býraktý ýrmaklar yerini…
Sen yoksun ya!
Istýrap gülleri açtý vazolarýmda,
Dikenler bile acýtmaz oldu yüreðimi,
Yokluðunun acýttýðý kadar…
Sen yoksun ya!
Hayat akmýyor þimdi,
Sessiz moda geçti günlerim,
Bir çýt çýksa çatlýyor beynim…
Sen yoksun ya!
Gözlerimden düþtü dünya,
Silindi senden baþka ne varsa,
Dibe vurdu ümitlerim…
Sen yoksun ya!
Kalbim atmýyor sanki
Nefesim boðuyor ciðerlerimi,
Kör bir býçak ucunda kelimelerim…
Sen yoksun ya!
Fýrtýnalar kopuyor ruhumda,
Dertler deryasýnda yüzüyor yelkenim,
Issýz bir ada yalnýzlýðýnda düþlerim…
Sen yoksun ya!
Kýrýldý kalemim,
Cellâtlarýn eline kaldý kaderim,
Ve nihayetinde tükendim, bittim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.