Tahammülüm yok artýk... Cayýr cayýr yanan havada, Cayýr cayýr yaktýn bedenimi... Ruhuma alýþýlagelmiþin dýþýnda sunduðun þarap, Yýllarýn eskitemediði nadide bir kadýn gibiydi; Aþk gibiydi bazý yudumlarý... Hem acý hem tatlý... Bazen zorla sarhoþ ettik kendimizi, Düþtük kalktýk sokaklarda. Acýya öyle güvendik ki Kör edebildi gözlerimizi yüksek tansiyon... Sonra bilmem kaç geceler hastane teraneleri; -bunu böyle tanýmladýðýna eminim...- Ölümün soðukluðu kýrýlan kadehlerle bileklerde, Bedenlerde izler, Yüksek akýmlý elektrikler, dirençler... Bu muyuz biz? Ne zamandýr acýyý mutluluk edindik?
Güzel bir þarap gibiydi Sunduðun þifalý zehrim... Bir yudum içtim, Okyanus kadar sevdim her zerresini... Bir yudum içtim, Boðuldum yüzsüzlüðümde, Ve son yudumum bu odada olacak, Son bir nefes alacaðým,
Elveda sýcaðým Ben senden hiç bunalmadým... Sosyal Medyada Paylaşın:
...unique... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.