Gevrek diye yükselen bir sese
Karýþýrken boyoz nidalarý
Tan yeri aðarmadan gelen kimdi
Senden sonra
Konuþmak istemiyor kaldýrýmlar
Sokaklar mahzun bir edayla kývrýlýrken sahile
Küsüyor Ýzmir
Hüsranla
Kaþýk seslerinin seviþtiði balkonlardan
Yine kýrlangýçlar havalanýyor sessizce
Martý fýrtýnasýna yakalanmýþ
Bu þehrin sokaklarýna
Çaresizlik siniyor ansýzýn
Sen yoksun
Ve aðlýyor Ýzmir
Hicranla
Bir mendil tutuþturuyorum bulvarlarýna
Sel olup akarken gözyaþlarý
Üçkuyulardan bir feribot kalkýyor
Demini almýþ çay kokusu yükselirken bulutlara
Uzaktan yunuslar selamlýyor
Susuyor gözümün bebeði
Yanýyor Ýzmir
Aþkla
Þafak türküleri yükselirken Maltepe’den
Eski bir gramofonda Safiye Ayla
Usulca soyunuyor düþlerini
Körfezde kaybolan uykularda
Düþüyor gözkapaklarý
Burun kývýrýyor bir gemi Alsancak’da
Ýç çekiþlere gebe yine Karþýyaka
Oysa sen yoksun ya
Haykýrýyor Ýzmir
Anla
Ýzmir susuyor
Ve gölgesi düþüyor kýzýl akþamlarýn
Gece mavisi bir gökyüzünün
Alacakaranlýðýna
Eylül GÖKDEMÝR... 11 TEMMUZ 2009