Kýþ güneþi kandýrýr
Ve
En çok yakan da budur derlerdi de
Ýnanasým gelmezdi bir türlü.
Dönüp bakýyorum da arkama
Kaç kýþý geride býrakmýþ meðer
Ömür denen mefhum.
Kaç umudun katline ferman okumuþ
Vefa denen
Anlamýný kaybetmiþ duygu.
Kaç sevdaya kurþun sýkmýþ
Zaman denen acýmasýzlýk…
Güneþ
Kaç kez yaptý acaba
Doðudan batýya olan
Tükenmez yolculuðunu
Ve
Kaç akþam karþýladý
O vefalý yolcuyu…
Hangi fakirin heybesinde saklandý
Fazilet denen zenginlik…
Hangi gölgenin kuytusunda dinlendi
Birlikte çarpan kalpler…
Hangi daðýn tepesinde konakladý
Fýrtýnalar, yýldýrýmlar, þimþekler…
Bilmiyor, bilemiyorum.
Kaç can yaðmalandý pazarlarda…
Kaç çiçeði kopardýlar hiç acýmadan…
Kaç çýnarýn dalýna vurdular, içleri sýzlamadan…
Oysa tükenmez bir denizdi gözlerim
Ona bakarken.
O
Ne yüzmek isterdi enginlerine dalýp
Ne de durup seyretmek kýyýsýnda.
Öyle ya
Deniz tutardý mutlaka.
Sonra
Ben kusardý yüreði
Ben aðlardý düþleri ki
Bu da olmazdý
Olmamalýydý.
Güz denince mi hatýrlanýrdý anýlar
Verilen sözler
Unutulan vaatler…
Bað bozumu esrikliðinden kalma
Gecelere çizilirken hasret
Üzüm mü pekmezden
Pekmez mi üzümden yapýlýr hesaplarýnýn
Çözülemeyen denklemleri mi karþýlardý þafaðý
Anlamýyor
Anlayamýyordum.
Ha bitti ha bitecek denen bir yerde
Tek ayak üzerinde
Köþeye dikilmiþ çocuklar gibiydim.
Seni bekliyordum yine
Ve
Sen hiç gelmemek üzere gitmiþtin
Öfkeyle.
Hangi nefretin kuyruðundan tutmuþtun da
Savruluyordun ömrümün üzerinde
Biteviye?
Gözlerime serpilmiþ bir avuç biber
Hiç gitmiyordu bir türlü.
Yandýkça yanýyor
Kavurdukça aðlýyordu bakýþlarým.
Söyle!
Kaç düðüm atmýþtýn körpe düþlerime?
Dýþarýda
Bardaktan boþanýrcasýna yaðan bir yaðmur
Kaldýrýmlar dilsiz terennümlerde.
Her damla bir kýrbaç darbesi
Ruhumun en ince yerinde.
Soyunuyorum!
Az sonra bir kelebeðe dönüþeceðim belki de.
Bir avuç ipek getireceðim sana
Gönül ülkesinden.
Hadi
Doku þimdi metrelerce.
Kýrýk kalplerden hicran akar
Bilmez misin?
Kor ateþler salar en ücra köþelere
Ve
Zemheri tayý gibi üþür
Titrersin, o bilinmez yerde.
Ya herru ya merru diyebilecek misin sen de…
Ne çýkar bilinmez ama
Sen de sokabilecek misin elini
Adýna aþk denen o taþýn altýna?
Biliyorum ki korkuyorsun
Ama korkma.
Korkarak yaþarsan hayatý
Bir su gibi akýp geçer ömründen
Ve
Sen
Sadece durup bakarsýn þaþkýnlýkla.
Esaretin bedeli nasýl olurmuþ
Yaþa ve anla.
Bu son hecesi yazdýðým kelimelerin.
Hangi satýrdan düþtü
Hangi þiirin katiliydi
Bilmiyorum
Bilmek de istemiyorum artýk.
Bu bir veda deðil aslýnda.
Bir sitem hiç deðil.
Say ki günah çýkartýyorum hayata.
Kimbilir belki bir gün
Ben de karþýlayacaðým sabahý,
Huþuyla.
Eylül GÖKDEMÝR... 12 TEMMUZ 2009