Soðuk bir ateþle üþüþtüðünde öfke
Kan, revan olunduðunda tortop olup
Beynin en tepesinde
Göz kýzýla büründüðünde
Fýldýr fýlfýr dönerek yuvasýnda
Titreyip titrettiðinde eli kolu kalbi
Kovulmak gerekir arzýn her yerinden
Etin kemiðin çerini çöpünü
Ruhun döküntülerini defnedip göðün mecralarýna
Yok saymak gerekir var olaný
Öfke yularlý her sesi susmak
Her nefese od týkamak gerekir
Ýnsan, sýfatýný köreltip düðümleyen
Bu garezden beri olmalýdýr her dem
Öfke siccine taþýr yaþattýðý her aný
Ýblisin haz ibresini oynatýr çokça
Mücavir alaný yoktur
Muhlis tek bir kulpu
Munis tek bir duruþu yoktur
Öfkenin yaftaladýðý sözün
Ne bir makbul hizasý
Ne de kývamý bulan gerçek bir tadý
Yok kere yok olan
Özrü olmayan koyu karanlýk bir haldir