O Zeybek'e Nazire!
Zifiri karanlýk, aðarmaz günüm;
Bu nasýl bir devran, bu nasýl dönüm?
Zeybeðime ölüm; millete zulüm!
Zeybeðimi unutmadý bu millet;
Hüseyn-i davada þehittir elbet!
Kan bürümüþ gözleriyle, kýzanlar,
Bu dünya onlara kalýr sananlar,
Zeybeðin kanýna ekmek bananlar;
Yalan, dolan ile yelken açtýlar;
Günü geldi; izbelere kaçtýlar!
Hak yerine zorbalýðý seçenler,
Su yerine kan doldurup içenler,
Zeybeðime kanlý kefen biçenler;
Gözden ýrak köþelerde yittiler!
Teker teker geberip de gittiler!
Issýz ada, çýkmaz sesi, feryadý;
Ýdam yaftasýnda zeybeðin adý
Bir sefil müddei, bir rezil kadý;
Acep, bugün nerde, bugün nerdeler?
Hakkýn cezasýyla cehennemdeler!
Zulüm yeryüzünde olmaz payidar;
Adalet yolunda verilen canlar!
Tarih sayfasýnda ne zalimler var!
Kim sayar onlarý isim be isim?
Toprakla yek olan bin mundar cisim…
Belki, bu, tarihin intikamýdýr;
Damla damla düþen, mazlum kanýdýr.
Gerçek divan elbet Hak divanýdýr!
Günü gelir yüce divan kurulur;
Akan kanýn hesaplarý sorulur…
Zalim pençesine düþüp, gülen yok!
Gidip de oradan geri gelen yok!
Sorsan bugün, kýzanlarý bilen yok;
Zeybeðimin her köþede adý var!
Ona sevgim öz babamdan yadigâr
Cahit KILIÇ
Ýstanbul - 19 Kasým 2008
Bu þiir, merhum Necip Fazýl Kýsakürek üstadýn rahmetli Adnan Menderes için yazdýðý O Zeybek isimli þiirine naziredir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.