soðuk rüzgarlar esiyor temmuzun ortasýnda ahh düþüm! tutukladýn beni içimdeki ezbere düþürdün yine gözlerimi oysa aþk tamamdý yüreðimde sadece deniz’i özlerdi düþlerim þakaklarýmda bir aðrýlý türkü zonklamakta kirlenmiþ ellerim düzen orospuluðunda büyütürken içimde bir çocuk kalakaldým yýlanlarýn koynunda sandýk kokusu sarmýþ yaþ onsekiz düþlerimi heyelana uðramýþ özgürlük gülüþlerim kim çaldý direniþ hikayemi oysa nasýl masumdum devrimim kendimeydi
içimdeki çocuk büyümeden girdi adamlar hikayeme herkesin yarasýnda kanadým kendi yaram hala gizimde anlamadýðým dilden þarkýlar var dilimde ermenice/kürtçe/türkçe yanýnda çok aðladým seninle hiç aðlayamadým sevgili sustum kustum acýlarýmý duyarsýz tarafýna sana beni anlattým anlattýkça dolandým kendime hep tekelinde hiç özelinde olmadým kanadým yandým bir fýsýltý olarak kaldým duyumsadýðýn yerde
þiirler biriktirdim sana iç cebimde kitap aralarýnda kaldý diyemediklerim hani senin de hiç merak etmediklerin þimdi nasýl da kýymetlendi iki satýr düþünce bilemedin sevgili içimdeki tüm iyilikler iflas etti düþürdüm seni ve sendekileri gece cinayetlerine öznesiz artýk sevme eylemlerim sana çekimsiz bütün fiillerim
nasýl yalandý yürek gözümü boyayan hayatý yakalarken sen saçlarýmdan öperken ensemden hücrelerimde devrim yeniden doðardým tanrýnýn ellerinden deðiþmiþ gibi yazgým ateþ alýrdým küllerimden öyle yakalardý beni tenin tenimden oysa hep bilirdim hep korkardým gideceðinden insan ölmüyormuþ sevgili ölümü özlüyormuþ severken sevmek sevilmeye benzemiyor deðil mi
aðlamayý geçti zamanlar kadýn yaným incindi sadece yaþ onsekiz hayallerim hala dipdiri içimin kýrsalýna býraktým seviþlerini bir alaz çatlayan dudak kývrýmlarýmda sana özlemin teriyle suladým kurak topraklarýmý oysa hiç sýðýntý olmamýþtým bir sevdanýn koynunda kirlendim materyal bir seçimin peþinde söyle! bu seçime deðdiðini söyle yýrtýlsa gökyüzü girsem içine utanýrken topraðýn bereketi dualarýmdan sen gittin sevdanýn dölünü býraktýn bana oysa hiç seviþmedim ben bu sevdayla hiç durmadým seninle kavgalarýma hep vardýn da hiç yoktun gibi
þimdi ne haldeyim biliyor musun “hayýr” deme beni benden iyi tanýyorsun biliyorum günde üç vakit beni kusuyorsun ve her gece rüyanda ayný yerden düþüyorsun ben kokuyorsun benden korkuyorsun beni özlemek yoruyor seni elinden ayaðýndan kesiliyorsun üþüyorsun ! sevdama/ kadýnlýðýma üþüyorsun aklýný týrmalýyor susayan yaným içini acýtýyor kavgalarým