Hangi yaðmur düþerse tenime, Islak ýslak, sen kokar yalnýzlýðým. ve tüm ýrmaklar, Buluþurken kavþaðýnda bir okyanusun. Ben gözlerinin deryasýna müptela, Ben hasret tutmuþ kýzýl yosun olurum.
Oysa her gece, Ay gelir yükselir gözlerin. Ay gelir, karanlýðýna göklerin. Parlar gümüþ kirpiðinde kristal yakamozlar, Kavuþtumu yüreðinde bir damla, kokuna vurulur kaçamazlar. Sen mavi þallý can suyu, Ben kurumuþ ýrmaklarýn kýzýl yosunu, Dirilsin göðsünün mabedinde ah edip büyüttüklerin. Belki bir med-cezir vaktidir der, bende dirilirim.
Kimse bilmez, Islak bir maskeye saklanýrken bakýþlarým, Kuytusunda yankýlansýn diye belki de Sebepli, sebepsiz gülüþler býrakýrým. Koþup gelmek isterken her gece sana, Her gece miðferinde bir çakýl taþý kudurur. Süt kokan göðsüne aþinayken, Bakýþýma, Sýcacýk doðurganlýðýyla bir anne bakýþý kitlerinir durur.
Dediði gibi rüzgarýn, gün babasýz uyanýr sabaha. Uyanýr çiðdemsi hüznüyle, inci diþli kan terleri. Elbet bir kavuþuruz derken dilim. Bilinmez ki hazan ayný hazan, iklim ayný iklim.
Kimse sormaz, Yeþilken neden kýzýla boyalýdýr avuçlarý bu küçük yosunun, Kimse sormaz, Her gece nedendir uyanmak ayný anýnda o iðrenç kabusun. Oysa ne gariptir Akýp giderken çaðlara, bir ýrmaðýn göðsünde kulaç kulaç. Oysa kalmak ne acýdýr, Bir yaným delik deþik, bir yaným vuslata aç. Haklýsýn, Bayramýdýr diye yüreðimin, kýzýl kýnalýdýr avuçlarým, Ve kimse bilmez ki bir deryaya, damla gibi varmaktýr sancým. Kimse bilmez ki bir sana, ýslak ýslak varmaktý sancým.
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.