bu kadar mý çok sevdasýn Ze farz bellediðim bu kadar mý çok ayrýlýk eyvah ki eyvah bak þehr-i yârin elinde su, deniz boðarken gözkapaklarý avcunda günah ah... ayak, çelme adamakýllý boðaz düðüm sükut çýðlýk kaleme eðmiþ boynunu, vefa
yapma Ze, yüzün bizi aðlarken içe çisil yumma bizi yumma içimi düþboþlarýna baþ tacýsýn hâlâ sýcaða kurban zemherilerin, serçe parmaðýna leylâ dendikçe çýk çöl sýcaðýma çýk, tam þuralarýma bitme Ze yapma
de kendine Ze de bana, en haddini bilmez halinle de , hüznü yâr eylerken gecelerime nadidemken de güllüðümken,gülistanýmken seninleyken, secde öpen dualarým çokken yüzü haram tümceler helali hoþken yeminken
de kendine Ze de bana çelik çomakken insan çocuklarý buðuya isimken cam kenarlarý dün aðaca çakýyken yazýlýrken ki biz sen diye okunurken, severken... kerahat vakitleriyken gülüþlerin delinken de bize Ze de kendine hadi de bana
dipnot: (alfebenin son sessizidir Z....sonudur)
suadiye.2009 Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.