Ne gece, ne gün ýþýmýyor artýk.
Dudaklarda hüzün tesellileri,
Kalem yazmýyor,
Þiir aðlýyor bu gece…
Kelimeler rasgele dizilmiþ,
Kuralsýz, anlamsýz, manasýz.
Ruhumu koydum iki noktadan sonraya,
Teslim-i can düþler; heyula…
Dualar dilimde; nakaratsýz.
Girdap olmuþ, ukde olmuþ,
Söylenmemiþ sözler.
Çýkmaz sokaklar, bitimsiz yollar.
Kilitlenmiþ, nice söze açýlmayan dudaklar.
Yakarýþlar boþuna, çýðlýklarý duyan yok.
Zapt etmiþ ruhumu, güz bahçeleri,
Kadere razý kalbim, zalim geceler; pusatsýz…
Derviþ postuna bürünmüþ,
Ýçin için yanarken, hayat bulan,
Özde, derinde yaþanan,
Görmeyen göze göz, duymayan kulaklara ses olan.
Varsýn aðlasýn þiir bu gece,
Kara kalemden, lalegun renkler döküle…
Esinti