(7) ÇOBANOĞLU HATİ
Bir Ay kala Terhis’e, Adettir Askerlikte;
Tesbih’in son bölümüne otuzbir Boncuk konur. Hergün "Biri" atýlýr.
Kalanlar;
"- Gel Teskere" çekmeye, tekrar geri takýlýr.
"- Darýsý Baþýna!" der, verirsin en Yakýnýna,
arta kalan "Püsküllü" Ýmami’yi
Hatýra.
Rica, Minnet, Yalvar-Yakar, Azar, Ýstek.
Tehdit, Baský, Santaj, Hiddet;
"- Öðreteyim sana, Okuma-Yazma’yý Hati."
Olmaz Kurban! Cahilliðime saygým var.Sen bildin de n’oldu?"
"- Doðru!"
"- Terhisten sonra Mektup yazma bana. Okutamam kimseye."(*)
"- Ama Hati!"
"- Asra Bacý’yada Mektup yazdýramayacaðým artýk, demek!"
"- Kürtçe bilen Asker var."
"- Vatan-Hayini-Miyim ben? Kürtçe konuþmakYasak!.
Asla!
Tezce kavuþayým Sýlama."
Yaklaþýyor Teskere, birde Veda Gecesi.
Ýmami’yi verirken;
"- Görüþeceðiz Hati!"
"- Gelme Balam, üzersin."
"- Niçin?"
"- Hayalinde sev bizi."
"- Ama Karýn? Asra Bacý’m, görmek isterse beni?"
"- Hangi Gözle görsün. Bi çare, Aðma!
Aþiret sevmez Yaban’ý. Kürt yada Düþman.
Birde "Bilgiç" olaný.
Canýmý yakmak için, yakar Hasmým Canýný."
Üç Yýl sonra,
Ýstanbul’da
Amc’oðlu Rüstem ile karþýlaþtým.
Gördü, pek sevinmedi.
Bir Laz Kýzý almýþ, açmýþ kendi Balýk Ocaðýný.
"- Hati?" dedim.
"- Ýki Ateþ arsýnda kaldý." dedi.
Ýçe Kan aðlayan Güzleriyle;
"- Hoþçakal!"
bilem
demeden,
Çektiii,
gittiii.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.