(6) Çobanoğlu Hati

Eskiden Siyah-Beyaz’dý Ekranlar.
Renk yoktuki, boyasýn gözlerini.
Ne Dizi’ler Nabza Þerbet, nede Yalan Reklam’lar.

Görmüþtüm,
Maden Ocaklarýnda
"Kömür" diye Çile çeken
Katýrlarýn Filmini;
Onlar,
karanlýkta körelmiþ Gözleri
ve
cýlýz gövdeleriyle
Güneþ’e çýkarýldýlar.
Taze çimeni koklayýp,
temiz Hava’yý tatdýlar.
Ölesiye obur;
yiyip-içip,
tepip-tepilip;
"Mutluluktan" çatladýlar.
Kalanlar
tekrar
sürüldü Topraða.

Ben bu Ölüm’ü iki kez gördüm;
Ýlki Televisyonda.
Öbürü;
Hati ve ben, bir hafta "Jandarma-Mükafat-Ýzin",
Ýstanbul’da.

Camii’ler, Minare’ler, Lüks Vitrinler. Dev Evler;
"- Abo!
Tövbe, Yüceliðine Kurban.
Kantarýn Topuzunu kaydýrmýþsýn buraya!."
Birde Kalabalýk;
"- Bu Sürüde, ne Kurt, ne Köpek, ne Koyunu
ayýrt edebilir,
Çoban Hati Çobanoðlu!"

Asra Bacý’nýn Adaðý;
Eyüp Sultan’a , birde Telli Baba’ya gittik.
Bir tutam Gelin Teli, bir Kutu Kesme Þeker.

"Beykoz’da,
Balýkçýda,
Bulaþýkçý,
Amc’oðlu Rüstem?"
Zor bulduk;
"- Kaçaktýr, Kurban. Bir Kadýn sevdi, Evli.
Kadýný bulup vurmuþlar.
Gerisi dünden belli.

Her akþam Kumru’larým, Camii Avlusu Hasret Güvercinlerim;
Dolayarak Boyunlarý birbirine usul sesle konuþurlar, Kürtçe.
Kaparlar karþýlýklý Gaga’lardan Sözü, paylaþarak Mutluluðu.

Anlattýlar bana da,
Asra Bacý’yý
Hati’ye
nasýl aldýklarýný;
Baba, Aþiret Aðasý. Kýzý Asra Bacý’yý "Kör diye" vermezmiþ Kimseye.
Yaten, Görücü’ süde yokmuþ ki zavallýnýn!
Ana birgün, "sizlere Ömür". Vefat.
Baþ Saðlýðý; Hafýz, Hoca, Cemaat.
Mevlüt bitmiþ, herkes gitmiþ, Hati gitmez!
Sallanýr-da-sallanýr.
Vermiþler kat-kat Para, Gariban’a,
istemez.
Sýzlar Kemikleri Rahmetlinin; Ne sövülür, ne kovulur, ne dövülür;
"- Tanrý Misafiri."

Gelir Aða;
"- Hafýz Oðlum, neyin var?"
"- Kara Sevda, Aðam."
"- Ölü Evinde Kara Sevda olmaz, Oðul!
Hele Kýrký geçsin, Yas’ým bitsin,
kimse bu Fýkara,
alýrým sana."
"- Söz mü Aðam?"
"- Söz!"
"- Allah’ýn emri, Peygamber’in Kavli ile..."
"- Eee?"
"- Asra Kýzý’na Talibim Aðam."
"- Olmaz!"
"- Söz verdin! Sor. Ýstemezse, çeker- giderim."

Sormuþlar, Cevap belli;
"Kör Göz’ünde Kalbi var!"

Sonunda geldi Veda.
Sanada Ýstanbul
"Elveda!"

Hati Üzgün;
"- Kör olmak Mutlulukmuþ meðer,
görmektense Gerçeði"
Dedi.
Baþka
Birþey
demedi.



Sosyal Medyada Paylaşın: