fýrtýnalarý susturur yaðmurlarý dindirirdik konuk ederdik baharlarý her günümüze kýrýlýrdý yalnýzlýklarýn beli esir ederdik geceleri en güzel ezgileri uçururduk göðün yüzüne
yokluðunda; kulaðýma fýsýldadýðýn sözlerin avuntum þimdi bulutlar ne kadar efkâr daðýtsa da yalnýzlýða hüzne dair ne varsa erteliyorum yýldýzlarý dolduruyorum ceplerime aðlamýyorum rüzgârýn bana getirdiði kokunu çekiyorum içime sensizliðin ve sessizliðin ortasýnda kalsam da sürgün kalmayacak aþk denizlerde pupa yelken yine bana geleceksin biliyorum...
özlem Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.