savuruyor beni nicedir hýrçýnca bir zaman piç doðuyor hüzünler ellerime her gece ne zaman öfkemi kusmaya çalýþsam sahibini bulmaktan aciz yorgun uyanýyorum her güne sabah ezanlarýnda yumuyorum gözlerimi sus diyorum sus!.. duymak istemiyorum içimdeki hiç bir sesi tan aðarmakta düþüyor usulca bir damla daha
offf!.. baþýmý koyduðum yastýklar kayadan sert çile çile yalnýzlýklarý düðümlüyorum aðýr aðýr yol alýp iliþiyorken yanýma bunca dert alev topu misali yataðýmda dönüyorum ne yana dönsem nereye gitsem bilmiyorum yýrtamýyorum karanlýklarý çýðlýklarýmla dur durak bilmeyen dalgalara kapýlýyorum bütün köþeler tutulmuþ gecenin ayazýnda