Ne zaman gelsem kapýna Bu gün yokum yarýn gel dersin Ne zaman adresini sorsam Ben o sokaktan taþýndým dersin Ne zaman seni sevdiðimi söylesem Sus! Sus! daha çok erken dersin.
Söyle mihnetli yar söyle Sen neyi beklersin neyi, Söyle vefasýz yar söyle Sen kimi seversin kimi.
Ben seni sevmesini bilmedim mi! Sana yüreðimde yer vermedim mi! Seni baþýma taç etmedim mi! Söylede bileyim ben senin neyinim, neyin Tek baþýnayým iþte Yalnýzým yaðmalanmýþým. Gündür gelir geçer dedim Kaç kere kapýndan kovuldum kaç kere.
Ve bunu bilesin Yar Yalnýzlýðýn duraðýnda günlerce bekledim Görmedin. Hüzünlerde yürüdüm, acýlarda konakladým Duymadýn.
Sana inat, bana inat Dünden sattým senle dolu yarýnlarýmý, Dünden sattým senle dolu anýlarýmý, Gencecik bir bedene emanet ettim Sim siyah acýlarla yoðrulmuþ yüreðimi.
Baharlarým olsun istedim Yüzüme gülsün istedim Beni umarsýzca, Beni çýkarsýzca, Beni bedelsizce sevsin istedim Bir daha geri alamadýðým Gençlýðými versin istedim.
Özlem ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.