Bir asi rüzgar eser bu diyardan
Alýr götürür beni bilinmezlere
Radyoda içli bir þarký
Ben ise yokluðunun son demlerinde
Dokunurum boþluðuna
Hayalin asýlý hala gözlerimde
Her kapatýþýmda bir hareket
Senden kalan bu son sukunet
Hatýralar canlanýr bir bir
Bir söðüt yapraðý parmaðýmda alevlenir
Senden kalan son bir aný
Bir kuru yaprak mezarlýðý
Sana dair ne varsa
Solup solup dökülmekte her aný
Hoþgeldin ey sonbahar
Ey hayatýmýn baharýný sarýya çalan yar
Hazan mevsimindeydi yüreðini sahipleniþim
Ruhumun ilacýydý,yaðmurla arýnmýþlýðým
Öyle saftý,sana teslimiyetim
Görmedin ey ruhumun baharý yar
Nihavent makamýndan bir þarký
Ruhum gecenin matemine ayak uydurmakta
Bedenim yokluðunun sarhoþluðunda
Her demden çalar umarsýzca
Yokluðunun son þarabý
Dudaklarýmda damla damla
Rüzgar baþýmýn üstünde
Hercai dönüp duruyor..
Kapatýyorum gözlerimi..
Maviliklere süzülüyorum..
Dört yaným uçsuz bucaksýz
Ýþte sana teslimiyetim...
Hoþgeldin ey son baharým!
Bu gördüðün düþen son yapraðým..
Hadi sürükle beni enginlerine...
EsRa....