O GELDİ

Bu gece seher vakti bize cananým geldi…
Hal-i mecnuna döndüm, zira mihmaným geldi:
Aya benzer yüzünü, örterek hicabýyla…
Haneme ihsan ile ulu sultaným geldi.

Kararsýz kaldým birden öptüm el-ayaðýný!
Tevazuya meyledip, lütfetti yanaðýný;
Yeniden ateþledi kalbimin çeraðýný…
Aklým baþýmdan gitti, pek heyecaným geldi.

Fazilette bir önder, bilgelik onun iþi…
Varlýðýn numunesi, eþi bulunmaz kiþi;
Mest etti beni birden, böyle bana geliþi:
Lâl idim nice zaman, dilde dermaným geldi.

Sordum hal-hatýrýný “þükr” ile cevap verdi:
Vuslat idi maksadý, yok idi baþka derdi…
Belli ki geçen zaman, onda derin kederdi;
Gitti dermansýzlýðým, yeniden caným geldi.

Ey aþýk! Sen de ona misliyle raðbet eyle…
Hem raðbet, hem sevgide emsalsiz gayret eyle;
Varlýðýna sebeptir; daima minnet eyle:
Uðruna ser vermeye gönül fermaným geldi.

Sosyal Medyada Paylaşın: