KIYAS

Sen, karanlýkta parlayan bir nur,
Bense aydýnlýkta bitmez geceyim.
Sen, en son nefeste gelen bir ömür…
Bense sayfalarda silik heceyim.

Sen, gönlünü mermere nakþetmiþ heykel
Ben dibi karanlýk görünmez çukur
Sen, hayatý ýþýða sürükleyen el
Ben de bu boþlukta köhnemiþ fikir

Sen, tamlýða yakýn tamamlanmadan
Bense varlýðýmla görünmez bir iz
Sen, en son merhaleye ulaþamadan
Ben önünde engel, geçilmez dehliz

Sen, içyüzü bilmece dýþýnda çokluk
Ben bitip tükenmiþ bir et yýðýný
Senin varlýðýnda yok oldu yokluk
Bense mazisinin bir kördüðümü

Sen, biçimli suret, ýþýklý sütun
Bense sokaklara atýlmýþ bir leþ
Sen, vitrin misali eksiksiz; bütün.
Ben de bu diyarda sadece boþ ses

Sen, uzaktan bana gelen bir yolcu
Ben, senin adýna ortak bir isim
Sen, yaþanan sahnede usta oyuncu
Sen ve ben; ikimiz, bölünmez cisim

Sosyal Medyada Paylaşın: