ne
MERYEM'İN HİKAYESİ
Ne zaman kapý vurulsa ders ortasýnda,
Bir küçük kýz hatýrlarým, 7-8 yaþýnda.
Yosun yeþili gözleri, çilli yüzü
Gözlere prangalanmýþ yetimlik hüznü.
Ve akan burnuyla masum duruþu beni
Yýllar öteye çeker…
Sonra bir köy kabristaný,
Üzerime ölüm aðýrlýðý çöker.
Sararmýþ otlar sarmýþ bir küçük mezar,
Gören aðlar, bilen aðlar, soran aðlar.
I
Siz bilmezsiniz Meryem’i
Bilmezsiniz yaþadýðý köyü,
Bozkýrý, kavuran sýcaðý, çatlamýþ çorak topraðý
Bilmezsiniz, bilemezsiniz.
Meryem yetim, Meryem yoksul
Ve Meryem zavallý.
Ben gencecik bir köy öðretmeni..
Bir sabah ilk dersimin yarýsý,
Sýnýf kapýsý vuruldu ürkek.
Gýcýrdayarak açýlan kapýdan
Bir küçük kýz girdi gözleri korkak,
Baþý önünde, omzunda bez çantasý,
Kucaðýnda koca bir tezek,
Ve yürüdü sýrasýna güldüðümü görerek.
Hep böyle geldi Meryem okula,
Birinci ders ortasý , dersimi bölerek,
Kýzmadýðýmý görünce masum gülerek
Sanki ölüm çiçeklerini bir bir dererek
Hep böyle geldi.
O soðuk, o acýmasýz , o kara kýþ günleri ,
Unutarak karla, çamurla uðraþtýðý dünleri,
Unutarak ilk ve son babasýnýn yüzünde
Anlamadan gördüðü ölümleri,
Ve anasýnýn yüzünde çizgi olmuþ hüzünleri
Unutarak geldi.
Ayaklarýndan büyük lastikleri
Sürünürdü karda,
Saplanýp kalýrdý çamurda.
Ya elleri!
O çatlak, o kirli, o morarmýþ elleri,
Ve elinin tersiyle sildiði
Hep akan küçük kýzarmýþ burnuyla..
Hep böyle geldi okula.
“Meryem de diðerleri gibiydi,
Her çocuk gibi, çocuktu.”
Diyesim gelir ama diyemem.
Meryem baþkaydý, baþkaydý herhalde
Nasýl anlatýlýr baþkaydý iþte.
Bir baþka bakardý yeþil gözleri..
O susardý hep,
konuþan gözlerine inat, susardý hep.
Gözleri anlatýrdý acýlarýný, sevgilerini,
O susardý.
Ben gencecik bir köy öðretmeni,
O gözlerde gördüm minneti , sevgiyi,
O küçük yürekte boþ kalan baba yerine
Ben doldum..
Sevdi beni Meryem, pek çok sevdi,
Baba bildi..
Her sabah elini yüzünü sildim.
Lastiklerini yýkadým, önlüðünü temizledim.
O hep baktý iri yeþil gözlerle,
O hep baktý minnetkar hislerle.
Bazen o yoksul halinde,
Bazlama getirdi bekar evime.
Tezek getirdi okul sobasýna,
Ölen babasýný, garip anasýný anlattý
Gözlerime baktý sustu, üzüldüðümü bildi.
Hep böyle yaþadý Meryem,
Yaþamý bilmeden, ecel gelmeden.
Küçük mutluluklarla yetindi.
Kahkahalarla gülmeden,
Sonra sessizce göçüp gitti
Çocuk olmadan, oyun bilmeden …
II.
Bir kýþ günüydü.
Kol geziyordu zemherinin ayazý.
Meryem gelmedi ders ortasýnda.
Akþam oldu gelmedi,
Sýrasý boþ kaldý
Ertesi günü dolmadý.
Meryem üç gün daha gelmedi,
Hasta haberi geldi, o gelmeden..
Koþtum evine o akþam.
Bir ana kapý önünde periþan.
Bir ahýr kokusu aðýr mý aðýr,
Umutlar saðýr, Çareler saðýr.
Toprak dam, sývasýz kerpiç duvar.
Duvarlarda sýralanmýþ acýlar var.
Ýsli gaz lambasý ve titreyen ýþýltýlar
Kuytu köþelere sinmiþ karaltýlar,
Yere serilmiþ bir þilte kenarda
Yamalý, yýrtýk bir yorgan varda,
Ýkisi arasýnda sezilmeyen Meryem
Artýk yürüyemeyecek, çamurda, karda.
Sarý saçlarý daðýnýk, Çilli benzi uçuk
Ve Yeþil gözleri kapanýk.
Elimi alnýna koydum titreyerek,
Kor tutmuþ gibi ellerim yanýk.
Avuçlarýmdaki ateþ yüreðime düþtü.
Gördüðüm gerçek deðil, inþallah düþtü.
Meryem dedim, Kýzým Meryem!
Aç gözlerini yokluða olma yem.
Yaþanacak daha nice yýllar varken,
Sakýn sakýn gitme, henüz çok erken.
Sanki beni duymuþ gibi gözleri aralandý.
Kývrýk kirpiklerde iri damlalar sýralandý.
Solgun dudaklarý zorla kýpýrdadý.
“Öðretmenim” dedi. “Beni babam aradý”
“Çok uzaklardan, derinden biri baðýrdý,
Sesinden tanýdým, babamdý, yanýna çaðýrdý.”
Ellerimi tuttu, öptü, sevgiyle baktý.
Dudaðýndaki yangýn ellerimi yaktý.
Göðsümde dolukan katman katman hýçkýrýktý.
Yokluk olmuþ çarelere gönlüm kýrýktý
Hava soðuktu, oda soðuktu,
soðuk karanlýktý.
Ýþte hayat bu , sanki bir anlýktý.
Yaný baþýmda bir gölge,
Karanlýðý yýrtan feryat,
Zavallý anadan dökülen hýçkýrýktý…
O gece mehtap çýkmadý.
O gece yýldýzlar parlamadý.
O gece köpekler uludu sabaha dek.
O gece sabah olmak bilmedi.
Ve derler ki o gecenin bir vaktinde
Melekler indi ev denen izbe yere.
Salýncaklar, kaydýraklar kurup
Götürdüler Meryem’i bilinmezliklere……
Ne zaman kapý vurulsa ders ortasýnda,
Aný pencerelerini, hüzünler açar..
Yüzümde çizgiler, saçýmda aklar.
Gözlerime tebeþirin tozlarý kaçar,
içim yanar, içim yan.., içim .... .........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.