Resimlere bakýpta maziden iz ararken, Ateþten bir hayalin esiri olur insan. Buðulanmýþ gözlerle geçmiþini tararken, Ýsimsiz bir resimde aþkýný bulur insan..
Aðrýyan bir yüreðin sesini dinler gece. Mazi böyle yaþanýr resimde hece hece.
Resimler soluk soluk, sararmýþ yaprak gibi, Açmaz oldu menekþe, topraðý çorak gibi, Bir özlem yangýnýnda kývranýrken geceler, Ýnce bir sýzý kalýr, sinede býçak gibi.
Aðrýyan bir yüreðin çýrpýnýþý kuþ gibi, Mazi dönülmez yokuþ, aðlamamýz boþ gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nebel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.