İZMİR'İ DİNLİYORUM

Ýzmir’i dinliyorum, sildim derdi, kederi.
Sadece sus dedi.Ve gör yaþayanda kendini.
Ilýk meltemle baþlarmýþ insanýn hezayanlarý.
Çok eskilerdenmiþ,hiç bitmemiþ gönül maceralarý.
Hiç susmamýþ yürekten söylenen aþk þarkýlarý.
Rakýnýnda, balýðýnda dibine vurmuþ akþamcýlarý.
Sirtakide,Harmandalýda,vals etmiþ sevdalýlarý.
Vallahi Gündoðdu meydaný þahitmiþ hepsine.
Hýdýrellezi hiç atlamamýþ tepecikli birde fuarý.
Unutmamalý seher vakti denizde kýna yýkamayý.
Engüzeli sabahlamak kýyýda seyrederken yýldýzlarý.
Birde yanýna gelirse tanýmadýðýn gönül dostlarý.
Hiç korkmadan anlatýrmýþsýn en gizli aþklarýný.
Veda vakti geldiðinde güneþ kucaklarmýþ seni.
Sonra bir kumru sabah en güzel kahvaltý,
Ve sonra baþlarmýþ yine sýcak günün telaþý.
Tabi üzerine içmezsen olmaz vapurda çayý.
Hele o martýlar, hep beklermiþ bir lokma gevreði.
Kordonboyu güneþi uðurlamaya çaðýrýrmýþ herkesi.
Tabi pasaportta sýrada, çýðlýk çýðlýða motor sesleri.
Artýk asansör anlatacakmýþ en güzel aþklarý.
Sadece Ýzmir’de yazýlýrmýþ en içten sevgi naðmeleri.
Ýzmir’i dinliyorum þükrediyorum gözlerim yaþlý.

BANUHAN HÜLYA
Sosyal Medyada Paylaşın: