SEN YOKTUN ASLINDA

Ben yokum derdim her gittiðinde.
Bakýyorum da yine yoksun, kara gece.
Ve uykusuz gözlerim gülümser sehere .
Galiba gerçekten ben yokum aslýnda.

Yine çok yalnýzým kara gecede.
Ve yine çok sensizim bu mabedde.
Tüm ýþýklar söndü bakýyorum pencerelere.
Ve inanmaya baþlýyorum, ben yokum aslýnda.

Gönül telim çaðlýyor derinden sessizce.
Dinledikçe aðlýyorum tüm gece.
Yüreðim tükendi,dilimde tek hece.
Gerçekten ben yokum aslýnda.

Sözcukler bitti anlatamadým kendimce.
Artýk sustum istemiyorum mendil bile.
Yolun açýk olsun dönme bir daha git güle güle.
Þimdi oldu,anladým, sen yoktun aslýnda.

BANUHAN HÜLYA


Sosyal Medyada Paylaşın: