bilmem hangi trenin altýnda kalmýþ tozlu raflardan inmemiþ bir kitap kaldý ki ruh bedenden kaçmakta her nehir ýrmaksýz yaþamakta sözler tükenmiþliklerle boðuþmakta …. Taþ görüntünün incisi buðulaþmakta Bu görüntüyle gözlerim kamaþmakta iken Ansýzýn düþlerim de, piramitlerin olduðu yerde . … Söyleyecek o kadar söz varken Sýðdýramamak bir cümleye Çok aðýr geliyor insana Yükünü taþýyamýyorum … Kalbimin anahtarlarý yine yerinde deðilken Ansýzýn gelmiþti ya Kocaman gülüþlü hala kýzý Birden uyandýrdý piramit rüyamý … Kýrýk bir düþün yerini aldý Bir umut dünyasý Orda bütün romanlar iyiydi Gerçek olmasada piramitler Buz þatom sýcak olsada Her þey çok güzeldi… … Uykum gelmiþken bu sondan Rahatsýz oldum. Ne kötülüðümü gördün be deli Diyen argon gibi….
hande hatipoglu-2009 yedinci sýnýf deniz kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.