ah be ruhum ne sancýlý bir zaman ve sen gerçeken þatonun içinden anbean anýlara bölündüm ben yeniden yazýldým bir ölünün kaleminden
ne oldu kral sana kýzým diyordun ne oldu da o genç çocuk inadýna miðferler yaðdýrdýn baþýna...
yine abartýyorum böyle yazýlmýþ olamaz böyle tek düze çift eðriye gidemez bu öykü veya yasallanmýþ acýlarýn ardýndan yürüyemez topallayamaz aðýr aksak kavgalarýn içinde olumsuzluk ekleri usuldan kývrýlýrken kývranan düþüncelerim yaðýyor gecemin içine
az önce düþen yaðmur tanesi olmalý veya ayaðý kaymýþ bir kýz durun durun karþýda bekleyen mendilci de olabilir hatýrlayamýyorum aslýnda her düþen ayný mý olurdu ya da her kayan yýldýzlarýn kuytusu muydu
evyah sorular delecek yine beynimin zarýný kelimelerim dökülecek masa üstüne ve ben yitireceðim kendimi þato sýrf sen eskisi gibi deðilsin diye
üzülme
kelimelerim bitse de dilim tükenmiyor yok yere harfsiz alfabeler oluþturuyorum ya da lisansýz diller konuþma ya da duyma kime ne uzun uzadýya uslar içinde gezerken ruhlar karýþacakmýþ bu yeni sokaða bana ne
sen tut þu merdivenleri göðe yasla giriþ çýkýþlar deðiþsin birazdan gelecek süvariler atlarý pireden olsa koþmasa zýplasa bu öykü yeniden döner mi baþa ah serçe nasýl unuttum nasýl býraktým seni altýn kafeste
offf bu öykü gecelere sarar beni yine de bitmez hecelerde heceler mi onlar neden karýþtý yine iþe iþte satýrlar silin yeniden yazýn çizin noktalayýn beni bu hikayeye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahimiran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.