suzan

suzan 07 Nisan 2009 Salý

gözlerimin teneþirinde senin suyunla
zamanla oluþmuþ göz altý morluklarýmdan aþaðýya
buhranlý ve kirlenmiþ feryadýn süzüldüðünü duyumsuyor tenim

ah zamanýn çizgileri gerisinde eflatun sesleniþ!
hep eksik olan düþlerimin, zorlu tepeleri týrnaklarýyla tutunarak
týrmanmaya çalýþtýðý aynalý hayal!
uhrevi çöküntülemin arasýndan peydah olan mihrican!

pelerin gibi izlerinin beni sarýp sarmaladýðýný hissediyorken
rüzgarýn esiþiyle benden uzaklaþtýðýný tahayyül etmek dahi ürkmeye yeter

ne zaman temiz ve eskileþmiþliðin arasýnda tazeliðini muhafaza etmiþ bir kaldýrým taþý görsem
uzun soluklu, gerilere yüzü dönmüþ aynalar düþüyor zihnime

tütsülerin koynundan yükselen o acý sýzlayýþ bertaraf ediyor gündüzlerimi
her bir yeni patlayan tomurcuk,
ait olduðu dallar tarafýndan ’suzan’ ismiyle seslenilmeye mahkum kalýyor

bir düþüyor bir kalkýyor ’son’ dan bir yan olan rüyalarýnda insan
rüyalar çenelerinin kitleneceði ve ebedileþeceði günü bekliyorlar
renkler konuþsun,semboller,gözler,uçurumlar,sonlar...
taþlarýn dillerinden bile hasretin çýðlýklarýný iþitip,vuslatý arzuladýklarýný duyuyorken
bana nasýl kalender þiirlerin ortasýnda bir sokak olduðu tarif edilebilinir

çaresizlik dedikleri tek çare deðilde nedir Ey Asumanýn yüzüne fýrtýnalarýn elleri vurduðunda
dalgalanan zülüflerinin bile eriþemediði yaralý düþ!

suzan diye diye tomurcuklar açarken alevlenip kül oldular...
üzerlerine yaðacaðýn günü bekleyip eski humuslarýn içerisinde edalý yürüyüþler sergiliyorlar
hazaný belli etmeyerek,biraz dalgýn,biraz kýrgýn...

Sosyal Medyada Paylaşın: