hürrem

30 Kasým 2008 Pazar

aynayý göðüsleyen mavi seslere inat
tedirgin gecelerimi gülüþünle avutmuþtum
enlere ulaþan sað yanýmýn ýzdýrabýna inat,
hürrem! gidiþine su durusuyla yaklaþýp
gölgeni ellerime dolamýþtým

ne zaman denizindeki sulara hüznünü giydirdin
avazý susuncaya kadar yürüyor bulutlar
parçalarý kaybolmuþ bir terazinin,
nasýlda senden kalan
kumlarý ölçmeye çalýþtýðýný görüyorum

yüreðimin yetmediði yerdeki týnýsýn
ellerinin deþifre ettiði kara bir kuyuya sürükleniyorum...

huzurun gözleri altýnda kan torbacýklarýný gördüðümde;
anladým ki;
ne de acýymýþ meðer ellerinin uzanamayacaðý yerlere þiir baðlamak

hürrem!ilk kez turna göz yaþlarýnýn bað olup
geçmiþte kalan bir yanýma dolandýðýný gördüm

gece bile nefesini tutup,
mehtap rüzgarlarýyla savrulan yapraklarýn
bezeyiþleriyle zamaný, kahýra sabahlýyor...

yýldýzlarýn, þimþeklerin ayrýlmasýyla
sessizliðe tabi bir meftun oluþunu öðrettin bana...

sadece sana köle olan kelimelerinin,
hür bakýþlarýnýn altýnda
ezik düþtüðünü farketmiþtim..
yüreðinden yükselen saman alevlerini
göremeyecek kadar KÜLdüm hürrem!

Sosyal Medyada Paylaşın: