DAVETSİZ MİSAFİR

Hasretin gecelerime uðrayýnca,
Ruhum kapýlýr tatlý bir telaþa…
Davetsiz misafir gibi acýlar,
Karanlýðýn ortasýnda beliriverir…
Dalga dalga hüzün yayýlýrken kalbime,
Tüm uykularým bir anda zehirleniverir…
Zaman mekândan uzaklaþýnca,
Saatler girdabýnda an olur yýl, yýllarsa asýr,
Çözülemez olur kördüðümdür, sýr…
Sýrra kadem basar günün ilk ýþýklarý,
Kâbuslarým boðar tüm aydýnlýklarý…
Tükenmez dakikalarda tükenir içim,
Düðüm düðüm olur kelimelerim.
Satýrlara kaçsam da kurtuluþum olmaz,
Bir iðne deliðinden geçer hecelerim…
Kalemim ok olur bir düþman gibi,
Ansýzýn kendi silahýmla beni sýrtýmdan vurur…
Özlem ateþiyle kavrulan nefesim,
Bir anda tüm þehri yakar bilirim…
Derin uykusunu sessizliðin,
Sessiz çýðlýklar ikiye böler…
Bir ay ürperir bir de yýldýzlar,
Uzaklarda bir köpek uluyuverir…
Soluk bir ýþýkta aydýnlanýr anýlar,
Þimþek hýzýyla beynimde çakýverir…
O kýsa anda görülür yaþananlar,
Kývýlcým yaðmurlarýyla ruhum parçalanýverir…
Her parçasý daðýlýr ayrý köþeye,
Toplasam da kalýr hep eksik hece, sen!
Can evinden vurulan bir ceylan misali,
Ýnlerim adýný yaþadýðým her saniye...

Sosyal Medyada Paylaşın: