Aşkın halsizliği (yokluğun bana kalan)

Hüzünbaz bir gönülde,
Çýðlýklarýma hapsettiðim þarkýlarýmla,
Sensizliðin içinde debelenmekte yürek…

Yokluðunun korunu tutuyorum ellerimde,
Sevdan üþüyor köprü altlarýna mahkûm gibi…
Ýç çekiþlerim boðuyor beni,
Kara kediler yollarýmda…

Aþktan bahseden tüm þarkýlar sussun,
Sus olsun aþk sözcükleri.
Azad etmeli bende kalmýþ,
Sana dair cümlelerimi...

Haykýrýþý olur suskunluðun gönlüme,
Ne olur ellerini dudaklarýna mühürleme...
Ben sende hapsolmuþken,
Tecrit etme gözlerini benden...

Aþkýn halsizliði var yaný baþýmda,
Sensizliði duymaktan korkan,
Telaþlý kalbim ellerimde.
Sensizliði söylemeye yanaþmayan,
Sana susamýþ çatlayan dudaklarým,
Çaðlayan sevginle…

Hasret yüklü bulutlar üzerimde,
Yokluðun olup yaðacak yine.
Sýrýlsýklam sensizlik üstüm baþým,
Zerrelerim de geziyor.
Canýma kastý var,
Kanýyor, sancýlý yüreðim.

Güneþ bile kýskanýr seni,
Denizlerse soðuk dalgalarýný,
Sýcak gamzelerine düþürmeye hevesli.
Baharýn renkleri kýskanýr oldu gülüþlerini…

Gözlerin de güneþi sakla,
Yüreðin de umudu.
Gözlerim seninle gülmeyi,
Hep arar oldu.
Derin sularý,
Güneþe uyanan þehirleri,
Ben mesken tuttum.
Cemre olup düþeceðin aný,
Bekliyorum inatla visalini.
Sen gittin gideli benden,
Yokluðun bana kalan…


Sosyal Medyada Paylaşın: