Ve/vesvese Kaybettim bu gece kendimi sensizliðin çamurlu sokaklarýnda… Kanayan sevda da ; kanadý kýrýk umutlarla , vurgun yemiþ bir yürek ve sessizce aðlayan bir sonbaharla baþbaþa...
Ýçimde ki þýmarýk çocuk büyümeli emzirmeli hüzünleri, saðanak saðanak yaðan ihanet yaðmurlarý altýnda kan kýrmýzýya çalan dudaklarýn öpmeli son kez öpmeli maðrur bakýþlar altýnda gözlerden süzülen yaþlarla yýkanan sevdayý...
Önce anýlar bitti sonra; kýrýk dökük, üç noktadan ibaret aþk sözcükleri...
Nereye dökülebilir ki, hangi okyanusun karný alýr ki ihaneti?
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLICAN73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.