son yolcu
Umut kaderin dizleridir.
Altýnda sevdanýn gözleri.
Ýçinde aðlayýþýn sesleniþi.
Sessizce dolan bir çift gözdür hasret !!!
Umut dalýnda gönül,
Hayat damarlarýna yaralýdýr.
Bugünün sevdasý yarýnýn gürültüsüdür.
Ölü sessizlik aleminde bir sessiz cadde.
Bütün hayaller içinde bir tutam umut.
Kýsrak birde esen soðuk rüzgar.
Dönüp yanýlan sonbaharýn hafif mert yüzü !!
Zifirimsi bir dünya :
Ve
Ýçinde siyah bir gece...
Çýðlak gökyüzünün baðrýnda ;
Beyaz ýþýk
’ay’.
Bedbahlaþan havanýn sonu bitmeden,gün bitiyor !!!
Hayaller kayýp gidiyor,dünya umutsuzluk çýnarý...
Dünün yalnýz kaderi;
Bugünün velvelesi
Eksilmeden gidiveriyor uzaða,
Sonsuzluða taþan her adýmla beraber.
Uzaklarýn diliyle daha uzaklara
Daha uzak limanlara.
Bilmeden hep uzaklara....
Bozuk bir pusula,yýrtýk bir yelken,
Çürümüþ birde harita.
Nerden esecek rüzgar?
Nerden?
Nerden açýlacak kaderin kapýsý.
Hangi yabancý girecek yüreðime ?
Altýmda masmavi bir derya
Altýnda baþka bir þehir.
Ýlginç güzellikler diyarý.
Titreyen göðsümün acý veren homurtsuyla,
Tekrar daldým dünden kalma artýk hayallere !!!
Tekrardan çalýyor ziller güneþi alýp giderken.
Kýrýlgan tebesümüyle gözü bende rüzgarýn ...
Bana dokunmadan geçiyor.
Kendince beni duymazlýktan geliyor...
Ama gözleri hep bende
Hep ýlýk sade bir esinti.
Bana çarpmadan,bedenimi temizlemeden,
Iraklaþýp gidiyor uzaklara.
Ama yine gözleri hep bende.
Aniden hýzlandý
Topladý bütün daðýnýk hareketsiz bulutlarý...
Fýrlattý , eskiden kalan mazilerle beraber
Kýzgýndý bana,sesinden gelen uðutudan !!!
Bütün karanlýk duygularla ;
Çarpýþtý þimþekler soðuk bedenimin üzerinden ..
Bereket son gücüyle tebessüm ediyordu.
Tüm gücüyle bedenim gibi ruhumuda ýslatýyordu ....
Ýnsafsýzca !!!
Kollarým gevþemiþ buruþuk göz kapaklarým yarýlanmýþtý
Ýçim yelin bana bakan gülüþüyle rahattý...
Bedenim baharda yeþeren çiçekler gibiydi
Bir kardelen kadar da mutluydu yüreðim .......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.