kendi tanýklýðýný süren ömrün
mor atlaslý haritasýnda yol alýrdýn
iki göz arasý geçilen zaman kadardý yalnýzlýðýn
geçtikçe aðladýn
söz kapýsýnda bekleyen yoksul nefsin
çaldýkça hecesinden
ve teninden
geriye kalan sadece hevesin
elleþme
…biterse bitsin
deðil mi ki zerre-i miskâl kadar hislerin
silme
…cana vuran þems’in gözünden gördüm ben aþk’ý
umuttur aþk nasýl olsa
unutur gideni
þimdi günbatýmýný uðurlarken
zalim bir melek
kemerinde yazýlý kederi geçirir kanatlarýna
bundan böyle kalbin kim bilir hangi uzak köþesinde
ayrýlýðý yaþayacak sessizce
iç sesine yaðan yaðmur güzelliðinde
iki kiþilik bir cehennem
tek kiþilik bir günahý sýrtlanmýþ dolanýp durur
ay karanlýkta tanrý kulunda baht yalanda
ayaklar altýnda
emel girdabýnda uyanýnca cinnet
amel defterinde yazýlana nispet
zaman anlamazken hisleri
geri almak istediðidir benden
dokunma
…içim de bitenleri kim anlayacak
týpký mum gibi
söndürme
…bittiðini unut yaktýðýný unutma
tekrarlanmaz aþk nasýl olsa
baðýþlatýr ihaneti
þimdi günbatýmýna kavuþurken
zalim bir melek
kýrýk kanatlarýnda yazýlý kaderi geçirir gözyaþlarýna
bundan böyle benim kim bilir hangi uzak köþemde
bensizliði yaþayacak sessizce
iç sesime yaðan yaðmur güzelliðinde…