Bir selâm getirmiyor denizden esen rüzgâr, Martýnýn kanadýnda selâm deðil küslük var, Köpükleri boþ çýkan son ümidim dalgalar, Sebebini bir bilsem; acep niye küstük yâr?
Senden önce de inan daldan dala gezerdim, Kâlbi boþta olaný bakýþýndan sezerdim, Her gece meyhanede bir yetmiþlik ezerdim, Ne baþta dert bilirdim, ne de gönülde efkâr.
Gözlerimin üstünde önce de kaþým vardý, Seni tanýmadan da serseri baþým vardý, Dertlerimi dert bilen çok arkadaþým vardý, Hepsi de kabulündü, ta ki o güne kadar.
Geliþinden belliydi, utangaçtý gözlerin, Kesik kesik dökülen ikircikli sözlerin, Tükenmiþti anladým gösterdiðin özverin, Artýk sen gidiyordun, verilmiþti son karar.
Yapacak bir þeyim yok, açýk olsun hep yolun, Yeni sevgilin ve sen, dilerim mutlu olun, Sarýlýp gecelere aþk ve þevk ile dolun, Mehtapla randevum var, beni artýk o sarar.
Makman Muammer Akman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Makman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.