Yalan Olmasın
I.
Daðda, bayýrda geçti ömrüm
Alným, sert çizgilere mecbur
Uçurum kenarlarýnda ýslýkladým yalnýzlýðý
Kartal süzülüþünce maðrur..
Kayanýn baðrýndan fýþkýrýp çýkan,
Kavruk bir çam fidaný titremesinde inat!
Ulu köknarlarýn duldasýnda
Kurtlarla paylaþtým bir avuç azýðýmý
Yýldýz yýldýz gökyüzünü seyrederek
Karlarý üstüme örtüp uyudum
Berrak sularýn taþkýnlýðýnda yuvarlandým
Belki de denize ulaþacaktým giderek!
Bir adým öte düþen yýldýrýmlarla;
Kütük yýðýnlarýnýn arasýnda yonga gibi,
Deli taylar gibi sýçradým
En hercai menekþeleri seyrederken
Cývýk deðildi bakýþlarým..
Sayýsýz kuþkanadý sardým, kýrýk
Körpe kuzularý okþarken bile
Yalakalaþmadý ellerim
Gözlerim kapanýrdý kendiliðinden,
Seher vakti bülbülleri dinlerken
Yoktu bülbül gibi þakýyan dillerim amma;
Yine de yolumu gözlerdi çoban
Yaban yaþadým, yaban!..
II. Daracýk darlýklarda geçti ömrüm
Ýki adým odalara bohçalanýp
Ýliþtirilmiþ muhitler ve beton yýðýnlarý arasýnda
Sýkýþtýrýlmýþ bir sürgündü hayat..
Saatlerce yürürdüm çoðu kez;
Zaman eskimesin dolmuþ kuyruklarýnda diye
Asfalt, kýrma taþ, toprak ve çamur..
Tanýdýk zenginiydi ya ayakkabýlarým
Ben, yoldaþ yoksuluydum yine de!
Ve koskoca þehrin her yerinde
Ayný yalnýzlýktaydým
Orda baþka, burda farklý olmadým
En cazibeli vitrinleri seyrederken bile
Yutkunmadým!
Zamaný tükettim bu güne doðru
Razýlýk ve katlanmalarla geldim
Ümit etmekten hiç vazgeçmedim amma,
Olmayana da yýrtýnmadým
Bir tas çorba, bir baþ soðan
Yavan yaþadým, yavan!..
III. Düþde, hayalde geçti ömrüm
Kýt-kaçamak bakýþlarýn vurduðu
”Bir gözleri ahuya zebun eyledi felek”
Avunmalarýydý sevdam..
Endamý cýz ettirirdi ya içimi,
Tavþan daða küsmüþ, dað nerden bilecek!
Hiç olmasa da hararetini hissettirecek kadar
Yakýn ve yanaþýk manzaralar
Sýcak sarýlmalarýn titremesindeydim!
Karanlýk gecenin kör duvarýnda
Kor dudaklý, yapýþkan tebessümlerin
Göz kýrpan seyrimesindeydim..
Kendi yazdýðým mektuplar alýrdým sevgiliden
Aþk dolu, hasret yüklü, özlem kokan..
Cevaplar yazardým; ne cevaplardý!
Yürek burkan, gönül çalan, ten yakan
Çöl seraplarýnda Mecnun sayýklamasýydý sevdam
Ve mevsim sürekli hazan,
Yalan yaþadým, yalan!..
IV. Yabandan memnunum, yavana razý
Lâkin yalan bitsin, gam çekilmesin
”Daðbaþý Çýðlýðý” mâdem avazý
Ömrünce bitmesin, hiç eksilmesin
Yaban ol, yavan ol.. yalan olmasýn!
Sonsuza yapayalnýz yürüsen bile;
Ardýnda býraktýðýn iz kaybolmasýn
Kaybolmasýn!..
Hünkâr DAÐLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.